| 17 Mayıs 2021 |
Haber: Nilüfer ERTEM
Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Covid Yoğun Bakım Hemşiresi Ayşegül Bozgeyik, “İlk görev yerim Şırnak’tı. Şehitlik mertebesine erişen şehitlerimizi gördüm, ağır yaralanan gazilerimizin tedavisinde yer aldım. Daha kötüsü olmaz diyordum, pandemi dönemi geldi” dedi.
Bolu Gazeteciler Cemiyeti’nin Bayram Gazetesi’ne konuşan Hemşire Ayşegül Bozgeyik, pandemi sürecinde yaşadığı sıkıntıları anlattı.
“YOĞUN BAKIM BAMBAŞKA BİR DÜNYA”
“Sevilmeden yapılacak bir iş değil. Ben öyle seviyorum ki, hastalarıma bakarken gözlerim parlıyor. Yoğun bakım, bambaşka bir dünya. Hastalarımızla duygusal bağ kuruyoruz. Bazen saçlarını tarıyoruz, bazen tırnaklarını kesiyoruz. Orada tek başına yatan insanların dış dünyayla kurdukları tek bağ, biziz. Aile gibi oluyoruz. En kötü tarafı da burada başlıyor. Anlatıyor, konuşuyor, dinliyorum, sonra bir geliyorum, yok. Duygusal yıkım yaşıyorum. Hastalarımız bize dualar ediyorlar, çıkınca arıyorlar. Biz de onlardan moral buluyoruz. Hasta iyileşip çıktığında emeğimizin karşılığını aldığımızı hissediyoruz. Ama tersi olursa, hasta yatakta kalıyor, elden ne gelir, biz diğer hastaları tedaviye devam ediyoruz.”
“COVİD 19’A YAKALANMAYAN KALMADI”
“Çok güzel bir ekibimiz var, hepsi ayrı özverili. Nöbet değişimlerinde, hiçbir konuda sıkıntı yaşamadan çalışıyoruz. Bizim ekipte Covid 19’a yakalanmayan kalmadı. Zaten en büyük korkumuz buydu, birbirimize geçirmek. Ben de yakalandım, karantina sürecinde tek dileğim, bir an önce hastalarımın başına dönmekti.”
“EŞİM BENİ DİNLEDİ, ANLAMAYA ÇALIŞTI”
“Eşim polis. Bu dönemi o da çok çalışarak, nöbetlerde geçirdiği için evde birbirimizi göremeden yaşadığımız oldu. Karşılaştığımız zamanlardaysa beni dinledi, anlamaya çalıştı, destek verdi. Ailemi 8 ay göremedim o günlerde. O kadar özledim ki. Gezmeyi çok severdim. O kadar hasretim ki.”
“HASTALIK KENDİLİĞİNDEN BİTMEZ”
“Yetmiş yaşlarında bir amca vardı, yoğun bakımda. Eşi de evde Covid 19 tedavisi görüyordu. Kendini unutup sürekli eşinin durumunu soruyordu. Eşini çok üzdüğünü ve bundan duyduğu pişmanlığı anlattı hep. Sevdiklerimizin kıymetini hayattayken bilmek gerektiğini böyle öğrendik. Hastalık kısıtlama dönemlerinde hafifliyor. Kesinlikle evden çıkmayın, yasaklara uyun. Bu hastalık kendiliğinden bitmez, birlikte bitireceğiz.”
